Instytucja Spółdzielni Energetycznej jeszcze do niedawna nie była znana w polskim prawie, jednak za sprawą Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi do ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (DZ.U. z 2019 r. poz. 1524), dodano autopoprawkę wprowadzającą przepisy pozwalające na rozwój spółdzielni energetycznych w Polsce.
Spółdzielnia energetyczna jest spółdzielnią w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze lub ustawy z dnia 4 października 2019 r. o spółdzielniach rolników, której przedmiot działalności polega na wytwarzaniu energii elektrycznej lub biogazu, lub ciepła, w instalacjach odnawialnego źródła energii i równoważenie zapotrzebowania energii elektrycznej lub biogazu, lub ciepła, wyłącznie na potrzeby własne spółdzielni energetycznej i jej członków, przyłączonych do zdefiniowanej obszarowo sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV lub sieci dystrybucyjnej gazowej, lub sieci ciepłowniczej.
Spółdzielnie energetyczne mogą powstawać na:
Spółdzielnia energetyczna może podjąć działalność po zamieszczeniu jej danych w wykazie spółdzielni energetycznych. Wykaz spółdzielni energetycznych prowadzi Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i publikowany jest na stronie internetowej KOWR.
Oprócz powyższych zapisów, aby spółdzielnia energetyczna mogła znaleźć się w wykazie musi łącznie spełnić następujące warunki:
Wytwarzanie energii elektrycznej w mikroinstalacjach przez podmiot będący członkiem spółdzielni energetycznej i niebędący przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców, a następnie wprowadzanie tej energii do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, która podlega rozliczeniu, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców.
W ramach preferencji, spółdzielnie energetyczne rozliczają się ze sprzedawcą energii w systemie prosumenckim, na podstawie opustów. Sprzedawca energii elektrycznej dokonuje rozliczenia energii, wprowadzonej i pobranej do sieci elektroenergetycznej, ze spółdzielnia energetyczną na podstawie danych pomiarowych pobranych przez OSD od wszystkich wytwórców i odbiorców energii elektrycznej zrzeszonych w spółdzielni elektrycznej. Rozliczenie odbywa si w stosunku ilościowym 1 do 0,6.
Nadwyżka wprowadzonej energii do sieci w stosunku do energii pobranej w danym okresie rozliczeniowym przechodzi na kolejny okres rozliczeniowy (miesiąc), jednak rozliczeniu podlega tylko energia wprowadzona do sieci w okresie do 12 miesięcy.
Nadwyżką ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci przez wszystkich wytwórców i odbiorców energii elektrycznej spółdzielni energetycznej dysponuje sprzedawca, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat.
Na potrzeby bilansowania handlowego, wszystkich wytwórców i odbiorców spółdzielni energetycznej uznaje się za odbiorcę.
Od ilości energii elektrycznej rozliczonej, spółdzielnia energetyczna nie uiszcza opłat za usługę dystrybucji i opłat na rzecz sprzedawcy z tytułu jej rozliczenia. Ponadto w odniesieniu do ilości energii elektrycznej wytworzonej we wszystkich instalacjach OZE spółdzielni energetycznej, a następnie zużytej przez wszystkich odbiorców tej spółdzielni, w tym ilości energii rozliczonej, nie nalicza się i nie pobiera opłaty OZE, mocowej i kogeneracyjnej. Spółdzielnie energetyczne nie muszą także uzyskiwać świadectw pochodzenia w celu ich umorzenia, a także realizować obowiązków efektywności energetycznej. Dodatkowo, gdy łączna moc zainstalowana elektryczna wszystkich instalacji OZE spółdzielni energetycznej nie przekracza 1 MW, energia elektryczna wytworzona i zużyta przez jej członków jest zwolniona z podatku akcyzowego.
Do pobrania: